perundangan

Undang-undang positif bukanlah spekulasi falsafah kosong, tetapi norma konkrit yang berakar umbi dalam realiti sosial. Ia mengawal selia tingkah laku sosial, melindungi hak dan kepentingan rakyat, dan mengekalkan ketenteraman sosial melalui peruntukan undang-undang yang jelas. Memahami undang-undang positif bukan sahaja perbincangan akademik, tetapi juga kunci untuk mengamalkan tanggungjawab sivik. Ia membimbing kita untuk mengejar kepentingan kita sendiri melalui cara undang-undang dalam rangka kedaulatan undang-undang dan menyumbang kepada masyarakat. Hanya dengan memahami undang-undang positif secara mendalam kita boleh benar-benar memahami dan menggunakan undang-undang dan menggalakkan pembangunan sosial yang harmoni.

Hakim memutuskan bahawa tidak cukup hanya mengikut undang-undang, tetapi juga perlu untuk menimbang dengan teliti bukti dan menyelidiki kebenaran di sebalik kes itu. Sikap objektif dan adil, serta pemahaman yang mendalam tentang semangat undang-undang, adalah kunci untuk hakim membuat pertimbangan yang betul. Hanya dengan cara ini kita dapat mengekalkan keadilan sosial dan melindungi hak dan kepentingan rakyat. Keputusan hakim mempunyai akibat yang meluas dan tidak boleh dipandang ringan.

Pengaruh preseden semakin meningkat, dan peranannya dalam pembangunan fiqh tidak boleh diabaikan. Kunci kepada sama ada sesuatu preseden merupakan sumber undang-undang tidak bertulis terletak pada kuasanya dalam penggunaan dan tafsiran undang-undang. Jika dahuluan boleh mewujudkan prinsip undang-undang yang jelas dan menyediakan norma yang boleh diramal untuk kes-kes berikutnya, ia mempunyai fungsi membentuk undang-undang tidak bertulis. Walau bagaimanapun, kuasa pengikat preseden tidak mutlak; keberkesanannya masih bergantung pada keadaan tertentu dan peruntukan undang-undang. Oleh itu, hubungan antara preseden dan peruntukan undang-undang harus diterokai dengan berhati-hati dan bukannya hanya dianggap sebagai sumber undang-undang tidak bertulis.

Pengaruh preseden semakin berkembang dari hari ke hari dan telah menjadi sumber undang-undang. Walau bagaimanapun, terlalu bergantung pada preseden mungkin mengaburkan maksud asal peruntukan undang-undang dan bahkan membawa kepada ketidakpastian. Penggubal undang-undang harus mengambil kira pertimbangan yang berhemat untuk mengelakkan preseden mengatasi peruntukan undang-undang, yang akan menjejaskan asas kedaulatan undang-undang. Hanya dengan mengimbangi antara undang-undang dan duluan, kestabilan dan keadilan undang-undang dapat dikekalkan. Nilai preseden terletak pada menambah dan mentafsir, bukan menggantikan, sumber undang-undang.

Undang-undang sivil terpakai secara retroaktif dan melibatkan perlindungan hak dan kestabilan undang-undang. Mereka yang menyokong kereaktifan cenderung untuk menekankan bahawa undang-undang harus bertindak balas terhadap perubahan sosial dan melindungi hak dan kepentingan semasa. Walau bagaimanapun, kereaktifan yang berlebihan boleh menyebabkan kekeliruan dalam hak dan kewajipan sedia ada, menjejaskan keselamatan transaksi dan menjejaskan kesan undang-undang yang dijangkakan. Oleh itu, perundangan harus dipertimbangkan dengan teliti, menimbang kebaikan dan keburukan, dan mengelakkan generalisasi Sebaliknya, ia harus berdasarkan kes dan keadaan individu, dan mempertimbangkan prinsip keadilan dan keadilan, untuk mengimbangi kemajuan sosial dan kestabilan undang-undang.

Undang-undang sivil mempunyai kesan retroaktif, yang melibatkan konflik asas antara perlindungan hak dan kestabilan undang-undang. Mereka yang menyokong aplikasi retroaktif kebanyakannya berbuat demikian atas pertimbangan keadilan dan keadilan, percaya bahawa undang-undang baharu harus digunakan untuk peristiwa masa lalu untuk memenuhi keperluan pembangunan sosial. Walau bagaimanapun, langkah ini boleh menyebabkan kekeliruan dalam hak dan kewajipan sedia ada dan menjejaskan keberkesanan undang-undang yang diharapkan. Oleh itu, untuk mengimbangi perlindungan hak dan kestabilan undang-undang, penggunaan retroaktif undang-undang sivil harus dipertimbangkan dengan teliti dan bukannya dibenarkan dengan mudah. Penggubal undang-undang harus menjelaskan peraturan untuk mengelakkan kerosakan kepada hak dan kepentingan dan mengekalkan ketenteraman sosial.